Ποίηση

ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Γόρδιους δεσμούς αν θέλεις να λύσεις

τους στόχους που έβαλες μην τους αφήσεις,

προχώρα μπροστά να βρείς ξαστεριά

με όπλα μονάχα ψυχή και καρδιά.

 

Όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι

κανένας δεν ξέρει τι του προσμένει,

αρχίζει θυμός, ξεσπά με οργή

θυμάται Θεούς να φέρει στη γη.

 

Τον ήλιο να βλέπεις, φεγγάρι κι’ αστέρια

θέλει δουλειά απ’ τα δυό σου τα χέρια,

για να τα φτάσεις και να τ’ αγγίξεις,

άλλες χορδές ψάξε να θίξεις.

 

Όταν χορεύεις δίχως τη ντάμα

το μόνο που θάρθει είναι το κλάμα,

το γέλιο για νάρθει τρελή παραζάλη,

θέλει θυσία να κάνεις μεγάλη.

 

Αμφιβολίες, διλήμματα, κρίσεις

προχώρα μπροστά και πίσω ν’ αφήσεις

κι’ όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι,

τη λύση θα βρεί αυτός που επιμένει.

 

Κωνσταντίνος Παπακώστας 21 Μαΐου 2012

Υπτγός (ΥΠ) ε.α. Τάξεως 1977